อินทร์ พรหม ยม ยักษ์

  การจะรักษาการปกครองในระบอบประชาธิปไตยและรักษาความเป็นธรรมในสังคมไว้ได้นั้น พวกเราชาวไทยจะต้องประพฤติปฏิบัติตนให้เป็นอย่างพระอินทร์ พระพรหม พระยม และยักษ์
   
   พระอินทร์ ผู้เป็นราชาแห่งสวรรค์ชั้นดาวดึงส์จะไม่สามารถประทับนั่งบนทิพยอาสน์ได้หากมีผู้สุจริตประสบภัยอันตราย และลงมาให้ความช่วยเหลือผู้สุจริตดังกล่าว  ขอให้พวกเราชาวไทยไม่นิ่งเฉยหากเห็นการกระทำที่ไม่ถูกต้อง หรือพบเห็นการกระทำที่ก่อให้เกิดความเดือดร้อนเสียหายแก่สังคมและต่อผู้บริสุทธิ์ จะต้องให้ความช่วยเหลือแก่สุจริตชนผู้ที่ได้รับเดือดร้อนดังกล่าวตามกำลังความสามารถ
   
   พระพรหม พระเจ้าผู้มีสี่หน้า และเป็นผู้สร้างสรรพสิ่ง  ขอให้พวกเราชาวไทยมีพรหมวิหารธรรม กล่าวคือ มีความเมตตา กรุณา มุทิตา อุเบกขา ต่อผู้อื่นในสังคม และเป็นผู้ที่มองเหตุการณ์ได้อย่างรอบคอบรอบด้านดุจดังพระพรหมผู้มีสี่หน้า
  
   พระยม  ตุลาการผู้เที่ยงธรรม ตัดสินวิญญาณผู้กระทำความชั่วให้ได้รับโทษตามสมควรแก่ความผิด ขอให้พวกเราชาวไทยมีความยุติธรรมในจิตใจ อย่าปล่อยให้อคติมาครอบงำความคิด วินิจฉัยสิ่งที่ถูกสิ่งที่ผิดตามหลักการของกฎหมายและความถูกต้องเป็นธรรม ฝ่ายตุลาการก็จะต้องวินิจฉัยอรรถคดีด้วยความยุติธรรมและตามหลักกฎหมาย
   
   ยักษ์ ผู้ปกปักรักษาวัดวัง ขอให้พวกเราชาวไทย ทั้งตำรวจ ทหาร และประชาชนได้ช่วยกันปกปักรักษาหลักการ หลักนิติรัฐ การปกครองในระบอบประชาธิปไตย ความสงบเรียบร้อยในสังคมไทย แผ่นดินไทยและผลประโยชน์ของประเทศชาติและประชาชนไว้เพื่อลูกหลานไทยในอนาคต
    

นิยายลา ฟลอร่า ตอน ศึกชิงกุหลาบ ตอนที่ ๑

              "...และนี่ก็คือประวัติวันวาเลนไทน์ค่ะ"

             เสียงปรบมือดังกึกก้องแทบจะทันทีที่คำอธิบายดังกล่าวจบลง

             "คุณโรซารี่ เท่ มาก ๆ เลย" "กรี๊ด!! คุณโรซารี่ขา"

            "และแล้ว เราก็ได้ผู้ชนะการประกวดเรียงความวันวาเลนไทน์ประจำปี ๒๐๑๔ กันแล้วนะครับ นั่นคือ โรซารี่ เกรย์ คลาสพริ้นเซสห้อง E นั่นเอง" ครูวินเซนต์ วิลเลี่ยมซึ่งรับหน้าที่เป็นพิธีกรงานวันวาเลนไทน์กล่าว

             "ยินดีด้วยเจ้าค่ะ คุณโรซารี่" เด็กสาวผมแกละชาวญี่ปุ่นกล่าวขึ้นด้วยแววตาที่เป็นประกาย

             "และของรางวัลในปีนี้ก็คือ ดอกกุหลาบสายพันธุ์พิเศษที่ทางโรงเรียนได้จัดเตรียมขึ้นมาเพื่องานนี้โดยเฉพาะเลยครับ" ครูวินเซนต์ผายมือไปทางด้านหลัง เมื่อนักเรียนเจ้าหญิงและนักเรียนเจ้าชายทุกคนหันหลังกลับไปมอง ก็ได้เห็นดอกกุหลาบจำนวน ๑๔ ดอก อยู่ในกระเช้าที่จัดตกแต่งอย่างสวยงาม ดอกกุหลาบทั้งสิบสี่ดอกนี้แต่ละดอกมีสีสันอยู่ถึงสามสี บางดอกก็เป็นสีเหลืองปนแดงปนม่วง บางดอกมีกลีบสีขาวแต้มชมพูและแต้มแดง บางดอกก็มีสีแดง สีฟ้า สีเหลือง อยู่ในแต่ละกลีบ เป็นต้น ดอกกุหลาบเหล่านี้เป็นผลงานของชมรมพฤกษศาสตร์ที่พัฒนาสายพันธุ์ขึ้นมา  ส่วนการจัดตกแต่งดอกกุหลาบนั้นเป็นฝีมือของสมาชิกชมรมจัดดอกไม้

             "และเนื่องในโอกาสวันแห่งความรักนี้ เราขอให้นักเรียนเจ้าชายคนหนึ่งเป็นผู้มอบของรางวัลให้แก่เลดี้โรซารี่ด้วยครับ"

             "คุณโรซารี่ ให้ผมได้มอบดอกกุหลาบให้กับคุณนะครับ" เสียงแหลมเล็กน่ารักของอเล็กเซดังขึ้น พร้อมกับการปรากฏกายบนเวทีของเด็กชายร่างเล็กที่ไว้ผมหางเปีย

             "เดี๋ยวก่อน! ให้ผมมอบของรางวัลให้คุณหนูเองครับ" เสียงเด็กหนุ่มอีกคนแทรกขึ้นมา

            "ไลโอเนล !" โรซารี่อุทาน

            "เอาละครับ ท่านผู้ชมตอนนี้มีเนักเรียนจ้าชายสองคนมาขอมอบของรางวัลให้เลดี้ของเรา จะเลือกใครดีครับ?" ครูวินเซนต์หันไปถามโรซารี่

            "เอ่อ คือ หนู" โรซารี่ทำหน้าเลิ่กลั่กหันไปมองหน้าไลโอเนลที หันไปมองหน้าอเล็กเซที

           "ทำไม ไม่จัดการประลองล่ะค่ะ" เป็นข้อเสนอจาก ผอ. โรงเรียนลา ฟลอร่า นั่นเอง

           "ให้ทั้งสองคนแข่งขี่ม้าเก็บดอกกุหลาบกัน ใครสามารถเก็บดอกกุหลาบได้มากที่สุดก็จะเป็นผู้ชนะได้มอบของรางวัลและได้เต้นรำคู่กับเลดี้โรซารี่ด้วย"

          "เป็นการแข่งชิงกุหลาบนั่นเอง ไอเดียเยี่ยมยอด ใช่ไหมครับ เลดี้ แอนด์ เจนเทิลเมนท์" ครูวินเซนต์หันไปขอความเห็นจากนักเรียนทั้งหลาย เรียกเสียงวีดวิ้วให้ดังขึ้นอย่างต่อเนื่อง

          "ตกลงกันตามนี้ อีกครึ่งชั่วโมง ไปเจอกันที่สนามแข่งม้าของโรงเรียนนะคะ" ผอ. กล่าวสรุป

 ***

 ณ สนามแข่งม้าของโรงเรียนลา ฟลอร่า

         อเล็กเซในชุดทหารม้าคอสแซค (Cossacks) อยู่บนหลังม้าสีน้ำตาลเข้ม ส่วนไลโอเนลในชุดทหารม้ารักษาพระองค์ของอังกฤษ (Blues and Royals [Royal Horse Guards and 1st Dragoons]) นั่งอยู่บนหลังม้าขาวที่ชื่อว่า "แอนโธนี่"

  "พร้อมนะครับ วัน ทู ทรี สตาร์ท!" สิ้นเสียงของครูวินเซนต์ นักเรียนเจ้าชายทั้งสองคนก็ควบม้าไปตามลู่วิ่ง เมื่อถึงทางโค้งแรกอเล็กเซก็เอี้ยวตัวลงเก็บดอกกุหลาบสีชมพูดอกแรกที่วางอยู่บนลู่แข่งได้ก่อน

"ดอกกุหลาบหนึ่งดอกหมายถึงอะไร?" เป็นคำถามที่ออกมาจากหุ่นยนต์รูปผึ้งตัวหนึ่งซึ่งบินตามผู้เข้าแข่งขันทั้งสองมา

"รักแรกพบ" อเล็กเซตอบอย่างรวดเร็ว  "ถูกต้อง"  หุ่นยนต์ผึ้งบินไปทางไลโอเนลซึ่งสามารถเก็บดอกกุหลาบสีแดงได้ถึงสองดอกพร้อมกัน

"แล้วดอกกุหลาบสองดอกล่ะหมายถึงอะไร?" 

"เป็นการแสดงความรู้สึกที่ดีให้กัน" ไลโอเนลตอบทันที ก่อนที่จะใช้เท้ากระตุ้นม้าที่ตัวเองขี่ให้เร่งฝีเท้าขึ้นอีก (๑)

"สู้เขานะ อเล็กเซ"  "ไปเลย ไลโอเนล"   เสียงเชียร์จากทั้งนักเรียนเจ้าชายและนักเรียนเจ้าหญิงดังขึ้นอย่างไม่ขาดระยะ แต่มีนักเรียนชายนักเรียนหญิงอยู่กลุ่มหนึ่งที่ไม่ได้ส่งเสียงเชียร์ผู้เข้าแข่งขันทั้งสองคน

"นายไม่ไปเชียร์อเล็กเซหน่อยเหรอ?" ทิวาถาม

"ไม่จำเป็นหรอก หมอนั่นเก่งจะตาย ก็เป็นถึงหนึ่งในห้าราชานี่นา" กียุลตอบ "ว่าแต่ เธอทำขนมอะไรน่ะ?" กียุลถาม

"นี่น่ะเขาเรียกว่าขนมคน รัก กัน เรียกอย่างย่อว่า ขนมครก ไงล่ะ" ทิวาตอบ (๒)

"เฮ้ย! มีขนมอย่างนี้ด้วยเหรอ ไหนลองเล่าให้ฟังซิ เป็นอย่างไร" และเมื่อได้ฟังคำตอบจากทิวาแล้วกียุลก็ทำหน้าไม่เชื่อถือเรื่องเล่าจากปากของทิวา

"ไม่เชื่อก็ตามใจ แต่อย่าลืมลองชิมขนมครกฝีมือฉันด้วยล่ะ" ทิวาพูดพลางบรรจงใช้ช้อนหยอดน้ำแป้งผสมกะทิลงในหลุมครกทีละช่อง ก่อนที่จะใช้ช้อนอีกคันตักฟักทองหยอดลงในไปบนน้ำแป้งที่กำลังสุกอยู่นั้น

"รู้ไหมว่าขนมครกนี่สีขาวเหมือนเครื่องแบบที่พวกนายใส่อยู่เลยนะ" ทิวาพูด

"ก็สีขาวเป็นสีแห่งความบริสุทธิ์นี่ ก็เหมือนกับกุหลาบสีขาวที่ฉันให้เธอตอนขอเธอเต้นรำนั่นแหละ เป็นความรักที่บริสุทธิ์นะ" 

"กียุล นี่นาย" ทิวาเงยหน้าขึ้นมองกียุลที่ตอนนี้ถอดแว่นตาออกแล้วหันมามองหน้าทิวา

"หาใช่สีขาว หรือสีแดง แต่เป็นสีดำต่างหากที่หมายถึงความรักแท้" ราตรีซึ่งกำลังคนแป้งอยู่พูดขึ้นมา

"เอ๋!" ทั้งทิวาและกียุลร้องขึ้นพร้อมกัน

พระศิวะเป็นเจ้าทรงกลืนกินพิษที่เกิดขึ้นจากการกวนเกษียณสมุทรมิให้ตกลงมายังพื้นโลกจนพระศอของพระองค์กลายเป็นสีดำ สีดำจึงหมายถึงความเสียสละนับแต่นั้นมา" (๓)

 ทั้งทิวาและกียุลถึงบางอ้อทันทีที่ราตรีเฉลย

"เฮ้ย! นี่เธอ ขนมไหม้หมดแล้ว" กียุลโวยวาย

ทิวารีบแคะขนมครกออกจากหลุมทันทีแต่ก็ไม่ทันแล้ว

"ไหม้หมดเลย นี่กียุล นายช่วยกินหน่อยได้ไหม" ทิวาหันไปขอร้องกียุล

"เรื่องอะไรเล่าก็ทำใหม่สิ" กียุลไม่ยอม

"ก็ได้ ก็ได้" ทิวาหันไปตักส่วนผสมของขนมอันเป็นจังหวะเดียวกับที่กียุลจับมือของทิวา ก่อนที่จะบรรจงหยอดส่วนผสมของขนมลงไปในหลุมครกทีละหลุม ทีละหลุม

"ฉันก็แค่อยากจะลองทำขนมครกดูบ้างเท่านั้นแหละ" กียุลตอบพลางเอามือโอบเอวทิวาไว้

"เอ่อ มันจั๊กจี้นะ ฮะ ฮะ ฮ้าดเช้ย!!!" แรงจากการจามทำให้ทิวาหงายหลังไปชนกียุล กียุลจึงเซไปชนราตรีที่กำลังถือหม้อใส่แป้งขนมครกอยู่ ผลก็คือ

"ยัยลิง เธอทำให้เสื้อฉันเปียกแป้งหมดเลย" กียุลโวยวาย  "เลอะเสียแล้ว" ราตรีพูดขึ้นมา

"ก็เป็นผลจากการที่นายไปแตะต้องตัวเลดี้โดยไม่ขออนุญาตเธอก่อนไงล่ะ" ฮอรัสซึ่งอยู่ในซุ้มขายเสื้อผ้าข้าง ๆ ซุ้มขนมของทิวากล่าว

"อาทิวา ลื้อเป็นอะไรหรือเปล่า?" เหมยฮัวซึ่งกำลังช่วยฮอรัสปักผ้าอยู่ถามทิวาด้วยความเป็นห่วง

"ไม่เป็นอะไรหรอก แต่ตาตี๋แว่นกับราตรีน่ะเละเลย" ทิวาชี้นิ้วไปทางกียุลกับราตรีที่รีบวิ่งไปยังห้องน้ำเพื่อล้างน้ำแป้งออกจากเสื้อนักเรียน

"ว่าแต่เหมยฮัวกับฮอรัสทำอะไรอยู่เหรอ?"

"อั๊วกับตาฮอรัสช่วยกันเย็บผ้าที่มีลวดลายพิเศษฉลองวันวาเลนไทน์น่อ เป็นผ้าที่มีลายปักเป็นตัวอักษรจีนกับตัวอักษรไฮโรกลิฟฟิกที่แสดงคำว่า 'ความรัก'  เพื่อขายให้กับนักเรียนหญิงที่ต้องการให้ของขวัญแก่นักเรียนโรงเรียนโนอาห์น่อ" เหมยฮัวตอบไปพลางปักผ้าไปพลาง

"ตายจริง! วันวาเลนไทน์น่ะผู้หญิงนิยมให้ชอคโกแลตแก่ชายหนุ่มที่ตนชอบต่างหากล่ะย่ะ จริงไหมยูริ"

"อย่างที่คุณนาซิสซ่าบอก ในปัจจุบันผู้หญิงในประเทศญี่ปุ่นและเกาหลีใต้จะมอบชอคโกแลตให้กับผู้ชายในวันวาเลนไทน์ แล้วพอถึงวันที่ ๑๔ มีนาคม หรือที่เรียกว่าวันไวต์เดย์ (White day) ฝ่ายผู้ชายก็จะมอบของขวัญตอบแทนให้กับฝ่ายหญิง ซึ่งจะเรียกว่า ซัมไบกาเอชิ (ญี่ปุ่น: 三倍返し sanbai kaeshi ^?) ซึ่งราคาของควรจะมากกว่าราคาของที่ฝ่ายชายได้รับประมาณสองถึงสามเท่าเจ้าค่ะ  " (๔) "แต่ปีนี้ยูริได้พับกระดาษแบบโอริงามิเป็นรูปกัปตัน C.L.O.C.K. ก็จะให้แก่คุณคริสโตเฟอร์น่ะเจ้าค่ะ" ยูริชูกระดาษที่ตนพับเป็นรูปกัปตัน C.L.O.C.K. ขึ้นมาให้ทุกคนดู โดยไม่ทันสังเกตว่าผู้ที่ตนจะให้ของขวัญนั้นได้ยืนอยู่ข้างหลังตัวเองแล้ว

"ยูช่างใจดีจริง ๆ เลย  ไอก็มีของขวัญมาฝากยูเหมือนกัน" คริสโตเฟอร์ยื่นซองขนาดใหญ่ให้กับยูริ เมื่อยูริแกะซองออกดูแล้ว ก็ทำตาโตเป็นประกาย

"ไอขอให้ทางชมรมโหราศาสตร์ทำให้น่ะ" คริสโตเฟอร์ยิ้มแก้เขิน เมื่อยูรินำสิ่งที่อยู่ในซองออกมาแสดงให้เพื่อน ๆ ดู

"ไพ่ทาโรต์นี่นา แต่เอ๊ะ! เป็นไพ่ทาโรต์ที่มีแต่รูปคริสโตเฟอร์กับยูริทั้งนั้นเลย แล้วไพ่ใบนี้" ทิวาถือไพ่ใบที่มีคำว่า The Lovers ขึ้นมาดู

"อย่านะเจ้าคะ!!" ยูริรีบคว้าไพ่ใบนั้นมาจากมือของทิวาอย่างรวดเร็ว ตอนนี้ใบหน้าของยูริและคริสโตเฟอร์แดงก่ำไปหมดแล้ว

"อุ๊ย! น่ารักจังเลย เด็ก ๆ "

"สวัสดีครับ สวัสดีค่ะ ครูฌาแนตต์ "

"ความรักเป็นสิ่งที่งดงามนะจ๊ะเด็กน้อย จงทะนุถนอมให้ดีล่ะ"

"ผมก็เห็นด้วยกับที่คุณพูดนะ แต่ช่วยปล่อยผมไปทีเถอะ" ครูวินเซนต์พยายามดิ้นรนให้พ้นจากอ้อมกอดของ
ครูฌาแนตต์ แต่มีหรือที่ร่างบางจะหลุดออกจากท่อนแขนอันทรงพลังได้

"แต่ความรักก็เป็นความมืดมนเหมือนกัน" ราตรีกลับมาพร้อมกับกียุล ทั้งคู่ล้างเสื้อผ้าและเปลี่ยนชุดใหม่แล้ว

 "ช่วยอธิบายให้ครูฟังหน่อยสิจ๊ะ เลดี้" ครูฌาแนตต์ถามโดยยังคงกอดรัดครูวินเซนต์ไว้อย่างเหนียวแน่น

"ความรักเหมือนโรคา                บันดาลตาให้มืดมน
 ไม่ยินและไม่ยล                      อุปสรรคใดใด
 ความรักเหมือนโคถึก                กำลังคึกผิขังไว้
 ก็โลดจากคอกไป                    บ ยอมอยู่ ณที่ขัง
 ถึงหากจะผูกไว้                       ก็ดึงไปด้วยกำลัง
 ยิ่งห้ามก็ยิ่งคลั่ง                       บ หวนคิดถึงเจ็บกาย "(๕)

ราตรีท่องคำฉันท์ที่ปรากฏในบทพระราชนิพนธ์ของพระบาทสมเด็จพระมงกุฎเกล้าเจ้าอยู่หัวเรื่องมัทนะพาธาออกมาได้อย่างแม่นยำ             

"หากไม่ควบคุมความรักให้ดี ความรักก็จะทำให้เราขาดสติได้" ราตรีสรุป


"โอ้ ! อย่างนั้นเหรอจ๊ะ ถ้าอย่างนั้นเด็ก ๆ ทุกคนก็ต้องควบคุมตัวเองอย่างให้ความรักครอบงำจนขาดสตินะ"

"นั่นนะสิครับ" ครูวินเซนต์พูดหน้าตาเหยเก

"ครูไปก่อนล่ะ ไปกันเถอะครูวินเซนต์ พวกเราไปเต้นรำกันเถอะ"

"ม่าย! ม่ายเอา!" ครูวินเซนต์ร้องอย่างน่าเวทนา ทำให้เด็ก ๆ ได้แต่ส่ายหน้า

"แล้วนี่อาโรซารี่อยู่ไหนล่ะน่อ ไม่มาเชียร์อาอเล็กเซกับตาไลโอเนลเหรอ"

"ถ้าพูดถึงโรซารี่ล่ะก็ เมื่อกี้ตอนฉันไปห้องน้ำเห็นนั่งอยู่ในชมรมปาติซิเยร์น่ะ" กียุลตอบ

ณ ชมรมปาติซิเยร์

"ท่านพี่โรสคะ"  มิเนียร่า ซานาลิน หรือมินต์พูดพลางจ้องหน้าโรซารี่  "คุณโรซารี่ขา"  ซาลูน่า แซมบาลู ยิ้มให้กับโรซารี่ ทั้งคู่ยื่นกล่องรูปหัวใจซึ่งบรรจุชอคโกแลตเบลเยียมอยู่ภายในมาข้างหน้าโรซารี่แล้วจึงกล่าวขึ้นพร้อมกันว่า

"ได้โปรดรับชอคโกแลตของฉันเป็นของขวัญวันวาเลนไทน์ด้วยค่ะ"

"เอ่อ คือว่า คือ" โรซารี่ทำหน้าตาเหรอหรา

โปรดติดตามตอนต่อไป

อ้างอิง

(๑) http://www.panmai.com/Valentine/rose_legend.shtml


(๒) ตำนาน ขนมครก  http://www.baanmaha.com/community/thread35628.html

 

(๓) http://diarylovemanman.blogspot.com/2013/06/blog-post.html

(๔) http://en.wikipedia.org/wiki/White_Day และ http://th.wikipedia.org/wiki/%E0%B9%84%E0%B8%A7%E0%B8%95%E0%B9%8C%E0%B9%80%E0%B8%94%E0%B8%A2%E0%B9%8C

(๕) http://www.thaigoodview.com/library/teachershow/utaradit/watcharee-w/matana/index.htm

หน้าที่ของคนไทย

"ถ้าคนไทยทุกคน ถือว่าตนเป็นเจ้าของชาติบ้านเมืองและต่างปฏิบัติหน้าที่ของตนให้ดีด้วยความซื่อสัตย์สุจริตและถูกต้องตามทำนองคลองธรรมแล้ว ความทุกข์ยากของบ้านเมืองก็จะผ่านพ้นไปได้  " 

 

 

พระราชดำรัสของพระบาทสมเด็จพระปรเมนทรมหาอานันทมหิดล พระอัฐมรามาธิบดินทร (รัชกาลที่ ๘ แห่งราชวงศ์จักรี) จากธนบัตรราคา ๒๐ บาท

              จากพระราชดำรัสข้างต้น จึงขอเชิญชวนคนไทยให้ร่วมกันทำหน้าที่เพื่อชาติบ้านเมืองของเราดังต่อไปนี้

 

     ๑) รักษาชาติบ้านเมืองให้มั่นคงปลอดภัยจากการรุกรานทำร้ายคนไทยทั้งจากกรณีของผู้ก่อการร้ายที่ก่อเหตุในจังหวัดชายแดนภาคใต้และจากผู้ก่อการร้ายที่ก่อเหตุในกรุงเทพมหานคร

 

    ๒) รักษาระบอบการปกครองแบบประชาธิปไตยไว้ให้ได้ อย่าให้มีคนบางกลุ่มบางพวกมาสถาปนาการปกครองในรูปแบบเผด็จการขึ้นมา

 

    ๓) รักษาพระพุทธศาสนาซึ่งเป็นศาสนาประจำชาติไว้โดยปฏิบัติตามหลักธรรมทางพระพุทธศาสนา ให้ความคุ้มครองแก่พระสงฆ์องค์เจ้าที่ประพฤติตนอยู่ในกรอบของพระธรรมวินัย ดูแลรักษาศาสนสถานและศาสนวัตถุ ต่อต้านพวกสอนธรรมนอกรีต (เช่น พุทธอิสสระ สันติอโศกหรือธรรมกาย เป็นต้น)

 

    ๔) รักษาสถาบันพระมหากษัตริย์โดยอย่าให้ใครมากล่าวอ้างความจงรักภักดีเพื่อมาก่อความเสียหายให้กับชาติบ้านเมือง

 

     ๕) รักษาความเป็นปึกแผ่นของแผ่นดินไทยและชาวไทยด้วยการหาทางป้องกันไม่ให้คนไทยด้วยกันทะเลาะเบาะแว้งแตกแยก แบ่งฝักแบ่งฝ่าย แบ่งภาค แบ่งสีเสื้อ หาทางทำให้คนที่แตกแยกกันให้หันกลับมาคืนดี สลายสีเสื้อ

 

     ๖) รักษาหลักนิติรัฐ นิติธรรม ด้วยการเคารพและปฏิบัติตามกฎหมายที่ตราขึ้นมาโดยถูกต้องตามกระบวนการในระบอบประชาธิปไตยและมีเนื้อหาที่เป็นธรรม ต่อต้านการละเมิดกฎหมายทุกรูปแบบ ไม่ให้ความร่วมมือกับผู้ที่กระทำการละเมิดกฎหมาย ไม่ยอมรับคำวินิจฉัยที่ไม่เป็นไปตามหลักของกฎหมายและความยุติธรรม รักษารัฐธรรมนูญ รักษาสิทธิเสรีภาพทั้งของตนเองและผู้อื่น

 

     ๗) รักษาวัฒนธรรมประเพณีอันดีงามของไทยไม่ให้สูญหายไปตามกาลเวลา มารยาทและวัฒนธรรมไทยที่สอนให้คนไทยเป็นคนสุภาพเรียบร้อย มีน้ำใจต่อคนอื่นนั้นจะช่วยให้คนไทยกลับมารักใคร่สามัคคีกัน และเป็นการค้ำจุนการปกครองในระบอบประชาธิปไตยด้วย

 

    ๘) รักษาทรัพยากรธรรมชาติอันเป็นทรัพย์สมบัติร่วมกันของประชาชนชาวไทย ไม่ให้มีคนกลุ่มหนึ่งหรือคนต่างชาติเข้ามาตักตวงหรือทำลาย

 

    ๙) รักษากิจการและอาชีพของคนไทยไว้ เพื่อเป็นหลักประกันทางเศรษฐกิจให้ลูกหลานไทย

 

  ๑๐) รักษาที่ดินทำกินให้คนไทยทุกคนได้มีที่ดิน และ

  ๑๑) เหนือสิ่งอื่นใดรักษาความถูกต้องไว้

 ทำหน้าที่ของท่าน แล้วบ้านเมืองไทยจะผ่านพ้นความทุกข์ยากไปได้ครับ

   

   

    


         

ไม้กระดก

 พวกคุณเคยเล่นไม้กระดกไหมครับ ?

 พวกคุณรูัสึกอย่างไรเวลาที่ไม้กระดก กระดกขึ้นกระดกลง

 สนุกไหม เสียวไหม?

 แล้วเวลาที่ไม้กระดกไม่กระดกล่ะ รู้สึกอย่างไร

 แล้วเคยเห็นไม้กระดกพังไหมครับ รู้สึกอย่างไร

การเข้าสู่อำนาจหรือการเข้าดำรงตำแหน่งทางการเมืองก็เหมือนเล่นไม้กระดกนั่นแหละครับ

ถ้าคนหนึ่งยอมลง อีกคนหนึ่งก็จะลอยขึ้นไป

และเมื่อคนที่ลอยขึ้นลงมา  คนที่อยู่ด้านล่างก็จะลอยไปอยู่ข้างบนแทน

สลับกันไปสลับกันมา คนเล่นก็สนุกสนาน

แต่ถ้าไม่ใครยอมอยู่ใต้ใคร ไม่มีใครยอมลง ไม้ก็ย่อมไม่กระดก คนเล่นก็ไม่สนุก

และถ้าหากมีใครทำตัวเป็นคนพาลทำลายไม้กระดก ทุกคนก็ไม่มีโอกาสได้เล่นไม้กระดกอีก

ทุกคนก็ไม่มีความสุข

ดังนั้น พวกเราชาวไทยทั้งหลาย เรามาเล่นไม้กระดกกันตามกติกาเถอะครับ

ยอมลง ยอมขึ้น สลับกันไป

อย่าทำลายไม้กระดกเลย